Orada bizden bir parça var!
Çocukların ölmek için doÄŸduÄŸu…
Mavi gökyüzünü dumanın ve ateÅŸin kapladığı…
Çığlıkların bomba ve kurÅŸun seslerine karıştığı…
Ne evlerinde ne de sokaklarında insanların yaÅŸayamadığı, kanın gözyaÅŸlarıyla sulandığı…

Burası dünyanın en büyük açık hava hapishanesi!
Burada sevgi, umut ya da ışık yok.
Ä°laç ve gıda yok…
Masum insanların kendilerini koruyabilecekleri bir ordusu bile yok.
Bu yaÅŸananlar bir savaÅŸ deÄŸil…
Bir soykırım!

İsrail’in yayılmacılık politikasına ve Siyonizm’e karşı duruşuyla tüm dünyada ilgi gören Norman G. Finkelstein ‘Bu Kez Çok İleri Gittik’ adlı bu sıra dışı ve cesur kitabında ‘İsrail’in geleceği ve ekonomik çıkarları adına Yahudilerin II. Dünya Savaşı sırasında yaşadığı trajedinin ve hatırasının birileri tarafından sömürüldüğünü’, ‘masum bir halk üzerinde katliamın bir silah olarak kullanıldığını ve bunun da kendisini kurban olarak sunan İsrail Devleti’nin dünya üzerindeki en korkunç askerî güce sahip olabilmesi için tasarlandığını’ akıcı bir dille anlatıyor.

Bu kitap bir mâtem deÄŸil, umut da aynı zamanda… Çünkü Gazze’de yıllardır bitmek bilmeyen bu kâbus, dünyanın vicdanını harekete geçiriyor(mu?). EÄŸer hakikat ve adaleti nasıl etkili bir ÅŸekilde kuÅŸanacağımızı öğrenirsek güçlü silahlara sahip oluruz.